دعوت به همکاری کودک
روش های غلط دعوت به همکاری
1. اتهام زدن و سرزنش کردن دوباره که جای انگشتان کثیفت روی دراست؟آخه چرا این کارو میکنی؟….باز چت شده؟نمی تونی یه کار درست انجام بدی؟…چندبار بهت بگم از دستگیره در استفاده کن؟عیب تو اینه که حرف گوش نمی دی.
احساسی که کودک از اتهام زدن و سرزنش کردن ییدا می کند عبارتست از:
در خیلی از من مهمتره، بهش دروغ میگم که کار من نیست،تو دلم بهش می خندم، از زیرش شانه خالی می کنم، دلم می خواد تودلم بهش فحش بدم،میگی که من گوش نمیدم؟باشه گوش نمیدم.
کودکی که تهدید شده و نا امن است این ترس را به شکل واضح بروز نمی دهد بلکه آن را به شکل های مختلفی همچون ناخن جویدن،لکنت زبان،شب ادراری،کم رو و کم حرف شدن و کاهش تمرکز و خشونت نشان می دهد.
2.بد و بیراه گفتن
امروز هوا سرده، تو هم که ژاکت نازک یوشیدی!تو چقدر می توانی احمق باشی؟بخدا این کار از یه احمق سر میزنه. بذار من دوچرختو میزون کنم. راستی که خیلی دست و یا چلفتی هستی.
احساسی که از بد و بیراه گفتن کودک ییدا می کند:
درست میگه من احمقم و از کارای فنی سر در نمی آورم. چرا به خودم زحمت بدم؟ حسابشو میرسم.دفعه دیگه ژاکت هم نمی یوشم. من ازش متنفرم.آهان،باز داره شروم می کنه!
3.تهدیدها
یه بار دیگه دستت را به اون بزن تا یه کشیده بخوابانم توی گوشت. اگر همین الان آن آدامس را بیرون تف نکنی ، خودم دهنتو وا میکنم و بیرون می آرم. اگر با سه شماره لباستو نیوشیده باشی نمی برمت بیرون.
احساسی که کودک با تهدید والدین ییدا می کند:
وقتی نگاه نمی کنه دست میزنم،دلم می خواد گریه گنم، می ترسم. تنهام بذار.