مشاور

معرفی ماه رمضان بخشی از وظایف رمضانیه
اهل معرفت می گویند ماه رمضان، ماه حرکت است. نباید در ماه رمضان بنشینیم و بگوییم ما را حرکت بده باید بیدار شویم و حرکت کنیم و یکی از حرکت های مهم ماه رمضان تربیت است، تربیت خودمان و تربیت نسل آینده.
جالب اینکه در احادیث آموختن مسائل و مفاهیم دینی به کودکان، ارزش بسیاری دارد تاجایی که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم می فرمایند:هر کس کودکی را تربیت کند تا «لااله الاالله» بگوید خدا از وی حساب نمی کشد.
گاهی والدین حس می کنند اگر این آموزش از طریق کلاس درس و آموزش های رسمی باشد، اثر بیشتری دارد. شاید بد هم نباشد که فرزند ما روزه داری ما را ببیند و از زبان معلمی مهربان و در جمع کودکان با موضوعی مثل ماه رمضان آشنا شود. البته بد نیست بدانید که در این صورت هم والدین از پاداش آموزش دین به کودک محروم نمی شوند و آموختن مفاهیم دینی در کنار همسالان، طعم شیرین تری برای بچه ها دارد و اجر معنوی برای معلم، پدر و مادر کودک.2
اما برای معرفی ماه رمضان، حساب و کتابی داشته باشیم؛ اینکه چه بگوییم چه نگوییم، چطور بگوییم، کی بگوییم، موضوعاتی است که در موفقیت ما تاثیر بسزایی دارد.

چطور بگوییم
وقتی وارد حیطه تربیت می شویم و مخاطب مان کودک است، اصل اول زبان کودکی است. به قول جناب مولانا «چون که با کودک سر و کارت فُتاد پس زبان کودکی باید گشاد»
قرار است ماه رمضان را برای بچه ها توضیح بدهیم، پس بر اساس فهم آنها و تجربیات شان «ماه رمضان» را به آنها معرفی کنیم. مهمانی هایی که به آنها خوش گذشته را برایشان یادآوری کنیم و از خوشی های آن بگوییم. از اینکه خدا می خواهد یک ماه، زندگی ما پر از خوبی و خوشی باشد. ویژگی هایی مثل صحبت کردن با خدا، خواستن و امید به اجابت خدا، مهربانی کردن با بقیه و همه چیزهایی که بچه ها دوست دارند در یک میهمانی تجربه کنند را در جریان میهمانی ماه مبارک برایشان جا دهیم.

از قصه غفلت نکنیم
قصه ها حرف های ما را با ماندگاری طولانی در ذهن کودکان نگه می دارند. شیرینی قصه ها را به شیرینی ماه مبارک اضافه کنیم و بگذاریم بچه ها به ماهی که خدا با برکت و رحمت و مهربانی میزبان ماست، آشنا شوند. قصه زندگی ائمه و انبیا را وارد کتاب قصه های بچه گانه شان کنیم و از ظرفیت قصه های این چنین بهره مندشان کنیم.
برایشان کتاب های مصور و جذاب تهیه کنیم و زمانی که قصه ای برای آنها تعریف می کنیم با صدایی که مختص به فراز و فرودهای قصه است، آنها را به شنیدن ترغیب کنیم. از عروسک های بندانگشتی یا بزرگتر برای بیان داستان استفاده کنیم. به صورت کلی تمام تلاش مان را برای اینکه قصه های انبیا در ذهنشان نقش ببندد، به کار ببریم.