مشاور

اعتماد به نفس باید در هنگام تولد نوزاد از طرف مادر یا دیگر مراقبان نزدیک به کودک در او پایه گذاری شود.

 اگر مادر در سن ۱۰ تا ۱۸ ماهگی برای فرزند خود جهان را امن ترسیم کند، پایه‌های عزت نفس و اعتماد به نفس را در او شکل داده است، اگر در سن ۱۰ تا ۱۸ ماهگی دنیا برای کودک قابل اعتماد نشود، منجر به پایه گذاری یک اضطراب جدایی و یک پایگاه ناامن برای او می‌شود.

هنگامی که جهان برای کودک قابل اطمینان نباشد، این حس به کودک منتقل می‌شود که من دوست داشتنی و خواستنی برای دیگران نیستم.

 در سن 2 تا 4 سالگی کودک خود محور است، در این سن او دنیا را از دید خودش می‌بیند و گمان می‌کند دیگران نیز دنیا را مانند او می‌بینند. در این سن اگرمادر و دیگر مراقبان بایدها و نبایدها را مدام به کودک خود گوشزد کنند، منجر به از بین رفتن اعتماد به نفس در او می‌شوند.

 در سن ۲ تا ۴ سالگی بهترین راه برای افزایش اعتماد به نفس در کودکان این است که اگر او کار اشتباه و خطرناکی انجام داد، به جای باید و نبایدهای نابجا از راهکار حواس پرتی استفاده شود. در این شرایط او را از محیط دور کنند یا چیزهای خطرناک را از دسترسش بردارند و به طور کلی ایرادی به او نگیرند،چراکه او در این شرایط احساس می‌کند ارزشمند نیست و این خود باعث از بین رفتن عزت نفس و اعتماد به نفس در او می‌شود.

در سن ۴ سالگی کودک بایدها و نبایدها را می‌فهمد، اما منطق کودک هنوز شکوفا نشده است، باید با محبت و با زبان ساده و بهترین حالت انواع بایدها و نبایدها را به او آموخت، در این سن نباید کودک را مورد توبیخ قرار داد.

 اگر کودک کاری را درست انجام نداد، نباید مورد تنبیه  قرار گیرد و باید مورد خاموشی واقع شود. در حقیقت عمل او نادیده گرفته شود و اگر کاری را درست انجام داد، باید تشویق شود. البته تشویق نباید مادی باشد، بلکه تشویق کلامی بهترین گزینه برای کودک است.

منبع:https://www.yjc.ir/fa/news/6600678